วันศุกร์ที่ 10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560
คนใจพิการ part 3
วันจันทร์ที่ 30 มกราคม พ.ศ. 2560
คนใจพิการ part 2
คนใจพิการที่พูดถึงไมใช่หัวใจของเราเป็นอะไรแต่เป็นคำพูดเปรียบคนที่มีจิตใจต่ำ...
ซึ่งพาทแรกได้พูดถึงคนที่ไปโรงพยาบาล พาทนี้จะพูดถึงคนอีกประเภทนึงซึ่งเราควรจะใช้คำเปรียบกับคนแบบนี้รึไม่ บุคคลคนนี้เป็นคนพิการขา เค้าทำงานในสถานี่แห่งหนึ่งซึ่งก็มีแต่คนพิการที่เป็นผู้ร่วมงาน
เค้าเล่าว่าทุกครั้งที่ถึงเวลาพักกินข้าวกลางวันเค้าไม่อยากจะไปนั่งกินร่วมวงกับคนพิการคนอื่นเลยมันเป็นเหตุผลที่หลายๆคนก็เป็น คือรังเกียจ (ขี้เดียจอ่ะ)เห็นแล้วอยากจะอ้วกแตก รังเกียจเนื้อตัวสกปรก รังเกียจเวลาเห็นเค้าตักข้าวเข้าปาก ถ้าคุณรังเกียจขนาดนั้นก็น่าจะยกไปหาที่กินต่างหากก็สิ้นเรื่อง
โดย JT1975
วันพุธที่ 18 มกราคม พ.ศ. 2560
คนใจพิการ part.1
วันอาทิตย์ที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2560
อุปกรณ์สำหรับคนพิการ
สำหรับคนพิการทุกคน (เฉพาะคนที่ต้องใช้) อุปกรณ์ที่จะต้องมี คือ แพมเพอส หรือ แผ่นรอง พูดถึงแพมเพอส ต้องพยายามเปลี่ยนบ่อยๆอย่าปล่อยไว้นานมันจะอบและทำให้เกิดแผลได้ สำหรับแผ่นรองจะใช้ง่ายและสะดวกเวลาเปลี่ยน อุปกรณ์ต่อไป ที่นอนลม (กันแผลกดทับ) และเบาะลมรองนั่งกันแผลกดทับ อุปกรณ์ที่สำคัญอีกอย่าง (แต่ยิบย่อยนะ) นั่นคือ ยาระบาย จะช่วยระบาย ยาสวนทวารแต่ระวังสารเคมีถ้าสวนไปแล้วต้องพยายามให้ยาไหลตามออกมาให้หมด แต่มีอีกอย่างที่ช่วยได้ดี คือ น้ำมะขามเปียก (ต้องมีโป่งสวนหาซื้อได้ตามร้านขายยา) ทิชชู สำลี ยาฆ่าเชื้อ (ชนิดน้ำ) อุปกรณ์ช่วยเหลืออีกอย่างคือ รถวีลแชร์ แต่ขอแนะนำเพิ่มเติม การทำกายภาพให้คนพิการจะช่วยให้ข้อตามร่างกายของคนพิการไม่ติดและจะช่วยทำให้เลือดไหลเวียนได้ดี.
โดย JT1975
วันศุกร์ที่ 6 มกราคม พ.ศ. 2560
ดูแลคนพิการยังไง
คนพิการไม่มีใครอยากเป็น แต่พอเป็นไปแล้วก็ต้องดูแลกันไป การดูแลคนพิการที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ไม่ได้ยากเย็นอะไรเลย เค้าจะช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ทุกอย่างเวลากินต้องเอาให้กิน คนพิการที่ไม่ได้มีโรคประจำตัวอะไรก็สามารถกินได้ทุกอย่างแต่ต้องพยายามอย่าให้เเค้ากินเยอะเพราะจะทำให้น้ำหนักตัวเยอะเป็นแผลกดทับได้ง่าย จะรำบากต่อการดูแล
วันอังคารที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2560
พิการแล้วไง
คุณเคยคิดมั๊ยว่าวันนึงจะต้องกลายเป็นคนพิการ คงไม่มีใครคิดแน่นอน แต่บางครั้งอาจเป็นชั่วขณะหนึ่งเราเห็นคนพิการแล้วคิดว่าถ้าตัวเองเป็นแบบนี้จะทำยังไง (ทำใจสิจ๊ะ) ประสบการจริงจากคนพิการรุนแรง ความคิดครั้งแรกที่รู้สึกตัวว่าตัวเองไม่สามารถขยับเขยื้อนร่างกายได้อีกต่อไปแล้วคือ "จะอยู่ไปทำไมตายดีกว่า" แต่ถามว่าคิดแบบนั้นแล้วจะตายได้มั๊ย (บอกเลยว่ายาก) แล้วทำไงอยู่ไปก้อทรมาน หาวิธีฆ่าตัวตายดีกว่า