คนใจพิการที่พูดถึงไมใช่หัวใจของเราเป็นอะไรแต่เป็นคำพูดเปรียบคนที่มีจิตใจต่ำ...
ซึ่งพาทแรกได้พูดถึงคนที่ไปโรงพยาบาล พาทนี้จะพูดถึงคนอีกประเภทนึงซึ่งเราควรจะใช้คำเปรียบกับคนแบบนี้รึไม่ บุคคลคนนี้เป็นคนพิการขา เค้าทำงานในสถานี่แห่งหนึ่งซึ่งก็มีแต่คนพิการที่เป็นผู้ร่วมงาน
เค้าเล่าว่าทุกครั้งที่ถึงเวลาพักกินข้าวกลางวันเค้าไม่อยากจะไปนั่งกินร่วมวงกับคนพิการคนอื่นเลยมันเป็นเหตุผลที่หลายๆคนก็เป็น คือรังเกียจ (ขี้เดียจอ่ะ)เห็นแล้วอยากจะอ้วกแตก รังเกียจเนื้อตัวสกปรก รังเกียจเวลาเห็นเค้าตักข้าวเข้าปาก ถ้าคุณรังเกียจขนาดนั้นก็น่าจะยกไปหาที่กินต่างหากก็สิ้นเรื่อง
โดย JT1975